Orta əsr musiqi məclislərinin bəzəyi olan dəf, milli musiqi mədəniyyətinin inkişaf tarixində özünəməxsus yerə malikdir. Dəf miniatür sənət əsərlərində təsvir edilmiş musiqi alətidir.

İdiomembranlı alətin səs tembrini təmin etmək üçün, sağanağına dörd yerdən hər birində bir cüt mis camlar bərkidilir. Musiqi alətinin sağanağı qoz ağacından, üzü isə balıq dərisindən hazırlanır. İmadəddin Nəsiminin, Məhəmməd Füzulinin əsərlərində membranlı dəf haqqında məlumata rast gəlinir.